Ο κόσμος του επενδυτή του Σαββάτου 12 Αυγούστου 2006
επιβεβαιώνει τη σελίδα μας.
αντιγράφουμε αυτούσια το εν λόγο άρθρο από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο.
Η Παγίδα συμμετοχής στην ειρηνευτική δύναμη
Οι φόβοι του ΓΕΕΘΑ, οι υποσχέσεις της Αθήνας στους Γάλλους,ο κίνδυνος ευρύτερης ανάφλεξης στην περιοχή και οι νέοι πόλεμοι που έρχονται.
Θανάσιμη ισραηλινή παγίδα,με ενδεχόμενες καταστροφικές επιπτώσεις για όσους συμμετάσχουν,αλλά και μακροχρόνια,ζωτικά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας,συνιστά η σχεδιαζόμενη «ειρηνευτική» δύναμη στον Λίβανο,αν τελικά συγκροτηθεί.
Αυτό φοβούνται διπλωματικοί αναλυτές και επιτελείς του ΓΕΕΘΑ,που υπογραμμίζουν ότι κανείς δεν θέλει ειρήνη στη Μέση Ανατολή και πάντως όχι το Ισραήλ,ενώ τονίζουν τη ρητή διαφωνία,μέχρι τώρα,της χεζμπολάχ στην ανάπτυξη της δύναμης.
Το Τελ Αβίβ,επισημένουν,θέλει ευρωπαικές δυνάμεις στον Λίβανο,Πρώτον,για να κάνουν τη δική του δουλειά,αφοπλίζοντας τη χεζμπολάχ ή κρατώντας την μακριά από τον αυριανό πόλεμο με τη Συρία,δεύτερον για να εμπλέξει τους Ευρωπαίους στον γενικό πόλεμο Δύσης κατά μουσουλμάνων που έχει αποφασίσει το Αμερικανικοεβραικό κατεστημένο και έχει περγράψει,το ίδιο ,ως«σύγκρουση πολιτισμών».Ο σημερινός πόλεμος στον Λίβανο κινδυνεύει,υπογραμμίζουν,να αποδειχθεί ασήμαντο επεισόδιο μπροστά στη μεσανατολική καταιγίδα που έρχεται,αν οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί και οι Εβραίοι φονταμενταλιστές επιμείνουν στο σχέδιο τους,όπως όλα δείχνουν ότι θα κάνουν,σχέδιο που οι ίδιοι επανειλημένα διακήρυξαν για τη «νέα,ευρεία Μέση Ανατολή»,πρώτο στάδιο για την πλήρη παγκόσμια κυριαρχία και τον «νέο αμερικανικό αιώνα».
Με Συρία
Με λιβανική σύρραξη,άλλωστε,οργανώθηκε πολύ νωρίτερα και το σχέδιο της παρουσιάστηκε αναλυτικά σε δημοσιευμένα γραπτά των νεοσυντηρητικών από το 1996.Το σενάριο προβλέπει και πόλεμο με τη Συρία στη συνέχεια.Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ολμέρτ δήλωσε επανειλημένα ότι δεν είναι σε πόλεμο με τη Χεζμπολάχ,αλλά με τη Συρία και το Ιράν.Αν αύριο επιτεθεί στη Δαμασκό,τι θα κάνουν Χεσμπολάχ και «ειρηνευτική» δύναμη στον Λίβανο;Θα εμποδίσει και πώς η δεύτερη την πρώτη να χτυπήσει το Ισραήλ;Με ποία στρατηγική εξόδου θα πάει δύναμη εκεί ή θα αποδεχθεί εσαεί ο Λίβανος καθεστώς ημικατειλημένης αποικίας;Πως θα υπάρξει ειρηνευτική δύναμη χωρίς ειρηνευτική πολιτική;Ούτε πρόταση δεν υπάρχει σήμερα για ειρήνη στη Μέση Ανατολή,όπου μόνο δύο σχέδια βρίσκονται πραγματικά στην ατζέντα:η πλήρης πολιτικο-στρατιωτική κυριαρχία ΗΠΑ – Ισραήλ στην περιοχή,που προυποθέτει σειρά πολέμων ίσως και πυρηνικού,από τη μια,η αντίσταση Αράβων,Περσών,Αφγανών από την άλλη.Η Ευρώπη λάμπει διά της απουσίας της,επιβεβαιώνοντας τη ρήση Πάγκαλου για τη Γερμανία: «Γίγαντας με μυαλό νάνου».Μόνο η Γαλλία δείχνει να προσπαθεί ενίοτε να αρθρώσει πολιτική,αλλά και αυτή παραπαίει μεταξύ της ανεξαρτησιακής της διάθεσης,της επιθυμίας να μην τα σπάσει με τους Αμερικανούς,των αποικιοκρατικών της ενστίκτων,της προσπάθειας της να εκφράσει τους Άραβες και του ισχυρότατου εβραικού λόμπι της,με αποτέλεσμα την κακοφωνία και τη διαρκή αλλαγή θέσης που σημειώνεται τις τελευταίες μέρες.
Η Αθήνα που συχνά μπερδεύει τη στρατηγική και τη διπλωματία με photo opportunities με τους «ισχυρούς» και ίσως δεν εκτίμησε πολύ σωστά τη δυναμική των εξελίξεων,υποσχέθηκε ήδη στο Παρίσι ελληνική συμμετοχή στην ειρηνευτική δύναμη,παρά τις μισοδιαψεύσεις και τις δηλώσεις περί πρόωρης συζήτησης,επιμένουν αξιόπιστες στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές.
Υποδέχθηκε ευνοικά καταρχήν τη Γαλλική πρόταση,γιατί σκέφτηκε ότι κάνει εκδούλευση στο Παρίσι,την Ουάσινγκτον και το Τελ Αβίβ, «πουλώντας»ταυτόχρονα και «διεθνείς ρόλους» στο εσωτερικό.Θα ήθελε συμμετοχή με μάχιμες δυνάμεις,αλλά μάλλον θα περιορισθεί,εφόσον υλοποιηθεί το σχέδιο,σε βοηθητικές μονάδες και υποστήριξη,φοβούμενη και την κοινή γνώμη και το πολύ πραγματικό ενδεχόμενο να ψάχνει ο Ερυθρός Σταυρός τα άρβυλα των Ελλήνων στρατιωτικών (κάτι που θα συμβεί σύντομα και στο Αφγανιστάν,αν δεν βρεί το θάρρος να αποσύρει τους Έλληνες στρατιωτικούς από εκεί,τώρα,προτού θρηνήσουμε θύματα.Άλλωστε,δεν μας έχουν κάνει τίποτα οι Αφγανοί ή οι Κονκολέζοι,όπου επίσης στείλαμε 50 στρατιωτικούς,όπως και σε πολλά άλλα μέρη της υφηλίου,για να συμμετέχουμε σε δυνάμεις κατοχής των χωρών τους.Θα ήταν ίσως ποιό χρήσιμο για τη χώρα να στέλνει κάπου κάπου ο κ.Χηνοφώτης κανένα αεροπλάνο στην Πάφο,αντί να ασχολείται με την Αφρική ή την Κεντρική Ασία,καταβάλλοντας για τον σκοπό αυτό 250 εκατ. Ευρώ).
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι υπογραμμίζουν ότι άνευ στρατιωτικής παρουσίας η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει λόγο.Όπως όμως σημειώνουν αναλυτές,η στρατιωτική παρουσία δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική,και απουσία της πολιτικής οι στρατιωτικοί μετατρέπονται σε «όμηρους» ή «μισθοφόρους».Η Ελλάδα όμως είναι ουσιαστικά απούσα και άφωνη στη μεσανατολική κρίση,με την εξαίρεση του τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας,όπου,όντος,το υπουργείο Εξωτερικών έχει καταβάλει σπουδαία προσπάθεια για τη συγκέντρωση και την παρόχη ανθρωπιστικής βοήθειας,παρ’ολο που ο Ισραηλινός στρατός εμποδίζει τη βοήθεια αυτή να φτάσει στα θύματα της εισβολής και εθνοκάθαρσης του Λιβάνου και κανείς,ούτε η Ελλάδα,δεν το κάνει θέμα(Αν ζούσε ο Ανδρέας,τον οποίο τιμά,αλλά μάλλον ξεχνά ο σημερινός πρωθυπουργός,θα τα χε στείλει κιόλας τα πλοία με την ανθρωπιστική βοήθεια στη Βυρητό,την Τύρο και την Τρίπολη,αγνοώντας τον ισραηλινό αποκλεισμό και θα είχε πάρει «όλη την παρτίδα»,ενώ τώρα Έλληνες και Ευρωπαίοι φορολογούμενοι επιδοτούμε τα ισραηλινά προιόντα και χρηματοδοτούμε την ανοικοδόμηση υποδομών που καταστρέφει συστηματικά το Ισραήλ).
Αναρτήσεις
