Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=3065#ixzz1H2s5ubhM
Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=3065#ixzz1H2sg8CPm
«Ἔλεγεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ Ἰουδαίους· Ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς. ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· Σπέρμα Ἀβραάμ ἐσμεν καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμεν πώποτε· πῶς σὺ λέγεις ὅτι ἐλεύθεροι γενήσεσθε; ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν δοῦλός ἐστι τῆς ἁμαρτίας. ὁ δὲ δοῦλος οὐ μένει ἐν τῇ οἰκίᾳ εἰς τὸν αἰῶνα· ὁ υἱὸς μένει εἰς τὸν αἰῶνα. ἐὰν οὖν ὁ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθε. οἶδα ὅτι σπέρμα Ἀβραάμ ἐστε· ἀλλὰ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμὸς οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν. ἐγὼ ὃ ἑώρακα παρὰ τῷ πατρὶ μου λαλῶ· καὶ ὑμεῖς οὖν ὃ ἑωράκατε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν ποιεῖτε. Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστι. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραάμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε. νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν. ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. εἶπον οὖν αὐτῷ· Ἡμεῖς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν».
Κατά Ιωάννην, 8: 31-41
«Στους Iουδαίους, λοιπόν, που είχαν πιστέψει σ’ αυτόν, έλεγε ο Iησούς: Aν εσείς μείνετε σταθεροί στον λόγο μου, θα είστε πραγματικά μαθητές μου, και θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει. Tου απάντησαν: Eμείς είμαστε απόγονοι του Aβραάμ και δεν έχουμε γίνει ποτέ δούλοι κανενός, πώς λοιπόν λες εσύ ότι θα γίνουμε ελεύθεροι; O Iησούς τους αποκρίθηκε: H αλήθεια είναι, και σας το τονίζω, πως ο καθένας που αμαρτάνει, είναι δούλος της αμαρτίας. Kι ο δούλος δε μένει στο σπίτι μόνιμα, ο γιος όμως μένει μόνιμα. Aν, λοιπόν, σας ελευθερώσει ο Γιος, τότε θα είστε πραγματικά ελεύθεροι. Tο ξέρω πως είστε απόγονοι του Aβραάμ. Όμως θέλετε να με σκοτώσετε, γιατί η δική μου διδαχή δε βρίσκει χώρο μέσα σας. Eγώ μιλώ για ό,τι είδα κοντά στον Πατέρα μου, κι εσείς λοιπόν κάνετε ό,τι είδατε κοντά στον δικό σας πατέρα. Aποκρίθηκαν εκείνοι και του είπαν: O πατέρας μας είναι ο Aβραάμ. Tους λέει ο Iησούς: Aν ήσασταν παιδιά του Aβραάμ, θα κάνατε τα έργα του Aβραάμ. Tώρα όμως θέλετε να με σκοτώσετε, έναν άνθρωπο που σας έχω πει την αλήθεια, την οποία άκουσα από τον Θεό. Aυτό ο Aβραάμ δεν το έκανε. Eσείς κάνετε τα έργα του δικού σας πατέρα. Tου είπαν τότε: Eμείς δεν έχουμε γεννηθεί από πορνεία. Έναν πατέρα έχουμε: τον Θεό».
Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=3065#ixzz1H2ts3QXA
Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=3065#ixzz1H2uOnrno
Όλα αυτά όμως ήταν «ψιλά γράμματα» για τούς «πατέρες» της Εκκλησίας, αν και τούς πήρε κάπου τέσσερις αιώνες να παραμερίσουν τον μισογυνισμό τους και να ανακηρύξουν την Μαρία ως «Παναγία και Υπεραγία Θεοτόκο» στην Γ’ Οικουμενική Σύνοδο τής Εφέσου (431 μ.Χ.). Μέχρι τότε η «Μεγαλόχαρη» βρίσκονταν σε γενική ανυποληψία. Ας όψεται όμως η ανάγκη τής ανεύρεσης μιας γυναικείας θεότητας, που μέχρι τότε απουσίαζε από τον Χριστιανισμό, καθώς μέσα στον γενικό αχταρμά του, υπήρχε ένας Θεός απροσδιορίστου φύλου, ένας άντρας (Χριστός) και κάτι…ουδέτερο (Άγιο Πνεύμα). Δεν υπήρχε όμως γυναίκα, σε αντίθεση με τις περισσότερες θρησκείες. Με λίγα λόγια, έγινε η ανάγκη φιλότιμο…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=3065#ixzz1H2vE4MlF
Εισήλθε ή δεν εισήλθε;
Με αφορμή την επερχόμενη 25η Μαρτίου σκέφτηκα να γράψω κάποιο κείμενο για την έναρξη της επανάστασης της 23ης Μαρτίου στην Καλαμάτα, την οποία μετέφεραν όμως αυθαίρετα 2 μέρες αργότερα για να συμπέσει με μια προϋπάρχουσα θρησκευτική γιορτή. Πάνω που γιόρταζε ο Π.Π. Γερμανός τον «Ευαγγελισμό της Θεοτόκου», εμπνεύστηκε και κήρυξε την επανάσταση…
Μόνο που ο ίδιος γράφει στα απομνημονεύματά του ότι δεν κήρυξε καμιά επανάσταση, δεν ήταν καν στην Αγία Λαύρα εκείνη την ημέρα… Μια χαρά περνούσε με τους Οθωμανούς, σιγά μην έβαζε τον εαυτό του σε μπελάδες ο μητροπολίτης…
Βέβαια, ο εκκλησιαστικός μηχανισμός έπρεπε να κατασκευάσει το παραμύθι με τη συμμετοχή της εκκλησίας στην επανάσταση, παρά τους αφορισμούς, παρά τις δηλώσεις υποταγής στο σουλτάνο! Έφερε λοιπόν την έναρξη της επανάστασης στις 25 Μαρτίου κι ας λένε οι Καλαματιανοί ό,τι θέλουν…
Παρ’ όλα αυτά, σήμερα θα ασχοληθούμε με το μέγα γεγονός του «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου» που αποτέλεσε θέμα δημοσίευσης στο 11ο τεύχος του περιοδικού «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ» με άρθρο του Μανώλη Σταγάκη. Προηγουμένως λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Μανώλης Σταγάκης είναι Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος. Εργάστηκε σε τεχνικά έργα σε όλη την Ελλάδα. Συμμετείχε σε αγώνες για την πρόοδο και τον πολιτισμό. Η γοητεία της περιπέτειας και των εμπειριών τον παρέσυρε σε πολλά ταξίδια γύρω απ' τη Μεσόγειο. Έζησε δύο χρόνια στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου αρθρογράφησε στον "Παροικιακό Αντίλαλο" της Ελληνικής Κοινότητας. Έγραψε μελέτη για τα ελληνικής προέλευσης τοπωνύμια της Αλεξάνδρειας κι ακόμη διάφορα διηγήματα, καθώς και τα βιβλία ΕΛΛΑΣ Η ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ (Εκδ. Εύανδρος) και ΟΙ ΤΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ (Εκδ. ΒΕΡΕΤΤΑ).
Το δήλωσε ο Πάπας λοιπόν, άρα δεν χωρά καμιά αμφιβολία. ο παρθενικός υμένας της Μαριάμ έμεινε αλώβητος! Ήταν η μόνη γυναίκα στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, για την οποία υπάρχει επίσημο και αναμφισβήτητο πιστοποιητικό ότι έμεινε πάναγνη παρόλο που τεκνοποίησε! Δηλαδή ακόμα κι αν δεχτούμε την άμωμη σύλληψη, ούτε η γέννα κατάφερε να διασπάσει τον παρθενικό υμένα της. Τώρα, πώς κατάφερε να βγει ο Χριστός, αυτό είναι μια βλάσφημη απορία.
Είχαν δίκιο λοιπόν οι άγιοι Πατέρες που κατακεραύνωναν κατόπιν κάθε απλή γυναικούλα, ακόμα και τη μάνα τους την ίδια, ως ακάθαρτη και αμαρτωλή, επειδή δεν κατάφερε κι αυτή να γεννήσει διατηρώντας τον παρθενικό της υμένα άθικτο.
Γιατί όμως στην εποχή μας εξακολουθούμε να μιλάμε για τον παρθενικό υμένα μιας Εβραιοπούλας που έζησε, αν έζησε πραγματικά, δυο χιλιάδες χρόνια πριν;
Κάποτε στην Αλεξάνδρεια του 3ου αιώνα π.Χ. μαζεύτηκαν καμια εβδομηνταριά Εβραίοι με λειψές γνώσεις Ελληνικής και βάλθηκαν να μεταφράσουν την Εβραϊκή μυθολογία και θεολογία στα Ελληνικά. Ήταν το μεράκι του Πτολεμαίου Β΄ που ήθελε λέει στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας να υπάρχουν όλα τα βιβλία του κόσμου. Έφτασαν λοιπόν και στο κεφάλαιο του Ησαΐα (7-14) όπου υπάρχει η προφητεία ότι μια "νεαρή γυναίκα" θα συλλάβει αγόρι και αυτό το αγόρι θα...θα... κ.λπ.
Η εβραϊκή λέξη "αλμά" που σημαίνει "νεαρή γυναίκα" αποδόθηκε στη μετάφραση με την ελληνική λέξη “παρθένος”. Εκείνη την εποχή οι λέξεις δεν απείχαν και πολύ σημασιολογικά. Πράγματι στην αρχαία Ελλάδα παρθένος λεγόταν η νεαρή ανύπαντρη γυναίκα ανεξάρτητα από την κατάσταση του... παρθενικού της υμένα. Παρθενογένεση σήμαινε απλά ότι η μητέρα δεν ήταν παντρεμένη. Αργότερα η παρθένος πήρε, σχεδόν αποκλειστικά, την έννοια της γυναίκας που δεν είχε σαρκική επαφή με άντρα.
Ήρθαν κατόπιν τα Ευαγγέλια. Τα Ευαγγέλια που φτιάχτηκαν να υπηρετήσουν τους στόχους μιας "νέας θρησκείας", ακολουθώντας, υποτίθεται, τα έργα και τις ημέρες κάποιου θαυματοποιού της εποχής.
>Απώτερος στόχος όμως, τα όσα ιστορούν να δεθούν με την Εβραϊκή γενεαλογία και θεολογία, έτσι που η Παλαιά Διαθήκη να γίνει αναπόσπαστο τμήμα του νέου δόγματος και ο Εβραϊσμός να μπεί απ' το παράθυρο στη συνείδηση των λαών. Υπηρετώντας παράλληλα τις δεσποτικές εξουσίες. Φυσική συνέπεια ήταν οι άπειρες αντιφάσεις, ανακολουθίες, άτεχνες συρραφές, διορθώσεις εκ των υστέρων κ.λπ. Έτσι ο κατασκευαστής του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου θεώρησε απαραίτητο να κολλήσει τη γέννηση του θαυματοποιού με την προφητεία του Ησαΐα. "Αλμά" έλεγε ο Ησαΐας, "παρθένος" μετάφρασαν οι εβδομήντα, παρθένα έβαλε κι αυτός.
Όταν ο ιουδαιοχριστιανισμός έγινε εξουσία και ξεκίνησε τον λυσσαλέο του αγώνα κατά του Πολιτισμού, ιδιαίτερα του Ελληνικού, μαζί με την καταστροφή αμαρτωλών βιβλίων, έργων τέχνης, μνημείων κ.λπ, φρόντισε να χτυπήσει και την ουσία της Ελληνικής κοσμοθέασης που ήταν η χαρά της ζωής. Έτσι άρχισε η συστηματική εκστρατεία ενάντια στη διασκέδαση, το γέλιο και τον έρωτα. Ο Ι. Χρυσόστομος έγραψε ολόκληρη διατριβή για να πείσει ότι ο Χριστός δεν γέλασε ποτέ!
Κύριος στόχος όμως έγινε ο Ερωτας που από μέγιστος Θεός-Σύμβολο της δημιουργίας και βασικός συντελεστής για μια ισορροπημένη προσωπικότητα, κατηγορήθηκε ως πηγή πάσης αμαρτίας. Και η γυναίκα κατ' επέκταση ως... σκεύος αμαρτωλής ηδονής!
Έτσι οι πρώτοι "Πατέρες της Εκκλησίας", οι... μεγάλες αυτές "διαταραγμένες προσωπικότητες" κομπλεξικών και μισανθρώπων, που σήμερα τιμούνται ως... προστάτες της Ελληνικής Παιδείας, δημιούργησαν μια άρρωστη λατρεία της παρθενίας. Με πρόσχημα πάντα την αναφορά του Ματθαίου θεοποίησαν την παρθένα όχι με την έννοια της ανύπαντρης κοπέλας αλλά με την έννοια του άθικτου παρθενικού υμένα!
Με ακραίες επιθέσεις κατά του έρωτα, παράνομου ή νόμιμου, και κατάρες κατά των γυναικών, οι οποίες, όλες χωρίς καμιά εξαίρεση, ήταν αμαρτωλές, όργανα του Σατανά! Τις συνέκριναν φυσικά με τη μία, τη μοναδική, τη γυναίκα που κατάφερε να γεννήσει χωρίς σεξουαλική επαφή! Για να φτάσουμε στη διεστραμμένη και παρανοϊκή άποψη, που έγινε κανόνας από τους Άγιους Πατέρες, ότι η κάθε γυναίκα που ακολουθούσε τη φύση της ήταν υπόλογη διότι δεν κατάφερε να διατηρήσει δια θαύματος την παρθενιά της!
Ποτέ η γυναίκα σε όλη την ιστορία της δεν έπεσε τόσο χαμηλά. Περιφρονημένη, καθυβριζόμενη, διασυρόμενη από τους Ιεράρχες, χωρίς καμιά οντότητα, χωρίς κανένα δικαίωμα, ακόμα και χωρίς ψυχή! Ναι, χωρίς ψυχή! Η μισογυνική υστερία έφτασε και ως αυτό το σημείο. Με επίσημες αποφάσεις οι πρώτες Σύνοδοι απεφάνθησαν ότι η γυναίκα δεν έχει ψυχή! Μόνο τον 6ο αιώνα καινούργια απόφαση, της επέστρεψε την... ψυχή, διατηρώντας όμως όλους τους χαρακτηρισμούς περί ρυπαρού και αμαρτωλού όντος.
Και η αρρωστημένη λατρεία της παρθενίας αγκάλιασε φυσικά και τους ίδιους τους Άγιους Πατέρες που αποστρέφονταν μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη επαφής με το ρυπαρό φύλο, προτρέποντας και τους πιστούς να κάνουν το ίδιο. Η παράνοια αυτή ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν στην άνθηση της ομοφυλοφιλίας στους ιερατικούς κύκλους με την επισημοποίηση των "αδελφικών" ζευγών και τη σύνταξη ακόμα και ειδικής "γαμήλιας" τελετής!
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Αυγουστίνος κ.α. ήταν από τους φανατικούς κήρυκες της αντιερωτικής καμπάνιας, ενώ ένας άλλος πατέρας, ο Ωριγένης, αποφάσισε να αυτοευνουχιστεί για να σιγουρευτεί ότι δεν θα υποκύψει στον πειρασμό!
Αλλά η ζωή φυσικά δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στους κανόνες κάποιων διεστραμμένων εγκεφάλων. Το πρωταρχικό στοιχείο της, ο Ερωτας, επανήλθε στη φυσιολογική του θέση όταν σάπισε το θεοκρατικό Βυζάντιο και η Αναγέννηση ξαναβρήκε τις ζωοδότρες πνοές του Ελληνικού πολιτισμού.
Τα Ευαγγέλια μπήκαν κάτω από τον έλεγχο της έρευνας. Εντοπίστηκαν οι αντιφάσεις, οι αφέλειες και τα ψεύδη τους. Αμφισβητήθηκαν όχι μόνο τα θαύματα και η "διά του κρίνου σύλληψη" αλλά και η ίδια η ύπαρξη του Γιεσούα σαν ιστορικού προσώπου. Άλλοι πάλι μελετώντας τα, "απέδειξαν" ότι η μητέρα του Γιεσούα, Μαρία, είχε και άλλα παιδιά, ενώ κάποιοι έδωσαν τη χαριστική βολή στο μισογυνισμό του Χριστιανισμού, ανακαλύπτοντας ότι ο Γιεσούα είχε σχέσεις με γυναίκες και μάλιστα είχε παντρευτεί, στον εν Κανά γάμο, τη Μαγδαληνή!
Επιστημονική έρευνα και παραφιλολογία τράβηξαν το δρόμο τους, η πρώτη γκρεμίζοντας τους χοντροκομένους μύθους και η δεύτερη δημιουργώντας καινούργιους με "Αγια Δισκοπότηρα" και απογόνους του Γιεσούα!
Ο Χριστιανισμός όμως, ως Δούρειος Ίππος του Εβραϊσμού, μετά από αιώνων διωγμούς, απειλές και γενοκτονίες, είχε καταφέρει να ριζώσει για τα καλά στο πίσω μέρος των εγκεφάλων εκατομμυρίων πιστών. Είχε γίνει πια "παράδοση" και καμιά λογική δεν τον κουνούσε.
Μια παράδοση που είναι πανίσχυρη και σήμερα. Σε τέτοιο βαθμό ώστε ο "νέος μας" αρχιεπίσκοπος σε λόγο του στη Μητρόπολη, ενώπιον σύμπασας της πολιτικής ηγεσίας, να πετά την πιο χοντρή ανθελληνική κοτσάνα και κανείς να μην τολμά να τον βάλει στη θέση του. Να λέει, ότι ο πολιτισμός άρχισε στην Ελλάδα με την... έλευση του χριστιανισμού και αυτόν τον πολιτισμό πρέπει να αναδεικνύουν διανοούμενοι και καλλιτέχνες, και να τον ακούν όλοι σαν μαθητούδια με ευλάβεια.
Παρ' όλα αυτά η πανίσχυρη πάντα Εκκλησία αναγκάζεται κατά καιρούς να επαναδιατυπώνει τα παράλογα δόγματά της, αδιαφορώντας για τη σύγκρουσή τους με την κοινή λογική. Είτε επιβεβαιώνοντας τη θαυματουργή δύναμη της εικόνας του "Αξιον Εστί", είτε πιστοποιώντας τη... θεϊκή παρέμβαση στο άναμμα του... Αγίου Φωτός, είτε υπερασπιζόμενη με το Αλάθητο του Πάπα την παρθενία της Μαριάμ!
Επανερχόμαστε λοιπόν στο μέγα θέμα περί παρθενίας! Το οποίο, για την περίπτωση που εξετάζουμε, συνοψίζεται στο ερώτημα: Εισήλθε ή δεν εισήλθε φυσιολογικά ο "άγγελος με το κρίνο" στην Μαριάμ;
Γιατί αν εισήλθε, τότε η παρθενία πάει περίπατο. Εκτός αν, μετά την "εισαγωγή", επενέβη θεϊκό χέρι και την αποκατέστησε με μια θαυματουργή παρθενορραφή! Ας δούμε λοιπόν τι λένε τα "ιερά ευαγγέλια" ότι συνέβη εκείνο το πρωινό που η Μαριάμ δέχτηκε μια βίζιτα: "...απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ...προς παρθένον μεμνηστευμένη ανδρί, τώ όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου Δαυίδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ, και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε, "χαίρε κεχαριτωμένη"... η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο, ποταπός είη ο ασπασμός ούτος, και είπεν ο άγγελος αυτή "Μή φοβού Μαριάμ...και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν..." ("Κατά Λουκάν" κεφ.Α, στίχ. 26-35)
Το παραπάνω εδάφιο είναι πραγματικό περιβόλι από το οποίο ο προσεχτικός κηπουρός μπορεί να δρέψει ζουμερούς και σκανδαλιστικούς καρπούς. Αλλά και να γελάσει με τις κωμικές προσπάθειες των σημερινών μεταφραστών να καλύψουν τα αυτονόητα.
Κεντρική επί της ουσίας είναι η φράση "εισελθών ο άγγελος προς αυτήν". Εισέρχομαι σημαίνει μπαίνω μέσα. Θα 'λεγε κανείς ότι ο άγγελος μπήκε μέσα στο σπίτι της Μαριάμ. Όμως το αντικείμενο περιέργως είναι η ίδια η Μαριάμ, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από το "προς αυτήν"...
Ας δούμε λοιπόν από άλλα βιβλικά κείμενα τί ακριβώς σημαίνει αυτή η έκφραση: "είπε δε Σάρα προς Αβραάμ "Ιδού συνέκλεισε με Κύριος του μη τίκτειν, είσελθε ούν προς την παιδίσκην μου, ίνα τεκνοποιήσωμεν εξ αυτής..." O δε Αβραάμ, άλλο που δεν ήθελε, δέχτηκε την...ανήθικη πρόταση της γυναίκας του και: "...εισήλθε προς Αγαρ, και συνέλαβε, και είδεν ότι εν γαστρί έχει..." (Γένεσις ιστ' 2)
Σόι όμως πάει το βασίλειο γιατί το ίδιο έκανε και η Ραχήλ με τη δούλη της Βαλλάν: "και έδωκεν αυτώ Βαλλάν, την παιδίσκην αυτής αυτώ γυναίκα, και εισήλθε προς αυτήν Ιακώβ" (Γένεσις λ,4)
Αλλά και ο Δαυίδ όταν του γυάλισε κάποια γυναίκα που λουζόταν, έστειλε αγγέλους να του τη φέρουν και στη συνέχεια: "...έλαβε αυτήν και εισήλθε προς αυτήν, και εκοιμήθη μετ'αυτής, και εν γαστρί έλαβεν η γυνή..." (Σαμουήλ Β' ια 2-21)
Πανομοιότυπη λοιπόν η έκφραση σε όλες τις περιπτώσεις με την ίδια πάντοτε έννοια. "Εισέρχομαι" προς μία γυναίκα σημαίνει πέρα από κάθε αμφιβολία "Συνευρίσκομαι" με αυτήν.
Θέλετε τώρα να γελάσετε; Ακούστε πώς μεταφράζει το εδάφιο στο κατά Λουκάν ο σοφώτατος κύριος Π. Ν. Τρεμπέλας υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας: "και αφού εμβήκεν ο άγγελος εις το δωμάτιον της, της είπε..." Ανασκολόπιση του κειμένου με την Μαριάμ να γίνεται δωμάτιο!
Ας πάμε όμως παρακάτω, στην επόμενη φράση που επιβεβαιώνει πανηγυρικά το είδος της "εισαγωγής". "...και διελογίζετο αύτη, ποταπός είη ο ασπασμός ούτος...
Δεν χρειάζονται καν γνώσεις των αρχαίων Ελληνικών. Η παλιά καθαρεύουσα του Γυμνάσιου είναι αρκετή για να καταλάβουμε ότι η Μαριάμ ταράχτηκε από το αισχρό, χυδαίο φίλημα που δέχτηκε από τον "άγγελο". Τι άλλο μπορεί να σημαίνει ο "ποταπός ασπασμός";
Θαυμάστε τώρα τον κ. Π. Ν. Τρεμπέλα και την... κεραμίδα που μας πετάει κατακέφαλα για να σφραγίσει το μικρό παράθυρο αλήθειας του ευαγγέλιου. "... και εσκέπτετο μέσα της, ποίαν σημασίαν και ποίον σκοπόν να είχε ο χαιρετισμός ούτος."
Το αισχρό φίλημα, που όλοι ξέρουμε ότι για να είναι αισχρό συνοδεύεται και από "ξεδιάντροπες" πράξεις, έγινε απλός και αθώος χαιρετισμός! Κατόπιν τούτου ο κ. Τρεμπέλας πήγε ήσυχος για ύπνο βαθύ, ύπνο του... δικαίου ανδρός που εξετέλεσε το χρέος του απέναντι σ' αυτούς που ευνούχισαν πολιτιστικά το λαό μας και τον αποκοίμησαν με ψέματα και παραμύθια.
Ο δε Πάπας βγήκε το 1987 να μας επιβεβαιώσει με το... αλάθητο του ότι είμαστε ηλίθιοι.
1) ΦΟΡΑ. (ΓΕΝΕΣΙΣ Κεφ. ΙΒ,11-16). Και όταν πλησίαζε να εισέλθει εις την
Αίγυπτο, είπε προς Σάρα την γυναίκα αυτού (*ο Αβραάµ), "ιδού γνωρίζω ότι
είσαι γυνή ευειδής (*όµορφη), θα συµβεί λοιπόν, ώστε καθώς θα σε ιδούνε οι
Αιγύπτιοι, να θελήσουν να ειπούν, γυναίκα του είναι αυτή και θα µε σκοτώσουν
και εσένα θα πάρουν για να ζήσουν. Πες λοιπόν ότι είσαι αδελφή µου για να έχω
καλοπέραση και να µε αφήσουν στην ζωή". Και όταν εισήλθε ο Αβραάµ στην Αίγυπτο, είδαν οι Αιγύπτιοι την γυναίκα ότι ήταν ωραία πολύ. Και οι άροντες
του Φαραώ είδαν αυτήν, και επαίνεσαν αυτήν εις τον Φαραώ και την πήρε
στο οίκο του (*σαν γυναίκα του.). Τον Αβραάµ σαν (*γυναικάδελφο) µεταχειρίστηκε καλά,και του έδωσε για αυτήν (*την Σάρα) πρόβατα και βόδια και γαϊδούρια θηλυκά και καµήλες.
Σηµείωση : Οι Εβραίοι πωλούσαν τις γυναίκες τους σε προσωπικότητες εκβιάζοντας µια καλύτερη µεταχείρηση . Αυτό είναι το αρχαιότερο τους παράδειγµα (και η Λεβίνσκι το νεότερο)
Ο ΑΒΡΑΑΜ ΕΚΑΝΕ ΠΟΡΝΗ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΑΡΑ,
2) ΦΟΡΑ. (ΓΕΝΕΣΙΣ Κεφ. Κ,1-2). Και εκίνησε εκείθεν ο Αβραάµ εις την γη προς
νότο και κατοίκησε µεταξύ Κάδης και Σούρ και έκανε οικία στους Γεράρους. Και
είπε (διέδωσε) ο Αβραάµ για την γυναίκα του Σάρα, "είναι αδελφή µου". Έστειλε για αυτό ο Αβιµέλεχ ο βασιλέας των Γεράρων και πήρε την Σάρα για γυναίκα του.
Σηµείωση : Τι να πούµε εδώ; η Σάρα η καηµένη συνήθισε µάλλον του Αβραάµ τα "βρώµικα κόλπα" !
Ι. Χρυσοστόμου Παραινετικός... της αγίας Τεσσαρακοστης Ομιλία ΛΒ΄ ε΄25... ή (53.299.22.εως 53.300.48) ή ΤLG Joannes Chrysostomus Scr. Work #112 53.300.46
ΤΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ Α ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΙΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
ΣΤΑ ΩΣ ΑΝΩ ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΘΑ ΕΠΑΝΕΡΘΟΥΜΕ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΘΑ ΕΠΑΝΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ.