Πάνω στο θέμα ανάσταση Ιησού (ΡΑΒΒΙΝΟΥ ΓΙΕΧΟΣΟΥΑ=Ο ΓΙΑΧΒΕΧ ΣΩΖΕΙ [ΤΗΝ ΚΙΤΡΙΝΗ ΦΥΛΗ ΚΑΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΕΙ ΛΕΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΥΣ]) απαντάει πολύ καλώς η Ο.Ε.Α. στο παρακάτω απόσπασμα "Μονομαχίες" που ζητήθηκε να μπει ως προσθήκη στις "Πράξεις Αποστόλων" της εβραικής "αγίας γραφής".
Διάλογος Αποστόλου ΠΑΥΛΟΥ ή ΣΑΟΥΛ με τους Σοφούς(Φιλοσόφους) των Αθηνών που αργότερα η δήθεν εθνεγέρτης Ορθοδοξία αποκάλεσε "Μωρούς, δηλαδή ΒΛΑΚΕΣ!!!"
ΠΑΥΛΟΣ: Ναί, αλλά υπάρχουν αποδείξεις θαυμάτων του Υιού του Θεού. Και υπάρχει το αναμφισβήτητον της αναστάσεως του από τους νεκρούς. Δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε όλα αυτά.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Αποδείξεις αποδεικύνονται μόνον με αυτόπτες μάρτυρες Παύλε. Όχι με μάρτυρες εξ ακοής. Στο βήμα του Αρείου Πάγου δεν προσκόμισες τέτοιους αυτόπτες μάρτυρες των θαυμάτων και της αναστάσεως του όπως τον αποκαλείς υιού του Θεού.
Εμείς ακούμε μόνον εσένα και συ νομικώς δεν είσαι έγκυρος μάρτυς διότι δεν είσαι αυτόπτης μάρτυς. Αλλά εμείς θα πούμε εξ υποθέσεως ότι εδώ έχεις προσκομίσει εκατό αυτόπτες μάρτυρες των θαυμάτων του Ιησού ή αν θέλεις ότι προσκομίζεις στο βήμα αυτό τον ίδιο τον Ιησού και εκτελεί θαύματα και αναστάσεις νεκρών ενώπιον όλων των παρόντων εδώ.
Τι θα αποδείκνυε αυτό Παύλε; Και τι θα απεδείκνυε η ανάσταση του νεκρού Ιησού ενώπιον όλων παρόντων εδώ;
ΠΑΥΛΟΣ: Δεν μπορεί ο υιός του Θεού να πεθαίνει και να αναστένεται σε κάθε πόλη της οικουμένης. Αλλά αν γινόταν αυτό στην Αθήνα, βεβαίως τώρα δεν θα είχατε τις αμφιβολίες που έχετε περί του υιού του Θεού.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Ώστε αναγνωρίζεις ότι φυσιολογικές οι αμφιβολίες μας ελλείψει αυτοπτών μαρτύρων. Αλλά πόσο θα εβάρυναν σ'αυτό το βήμα ακόμη και οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων; Πιστεύεις Παύλε ότι όταν κάποιος ανασταίνει νεκρούς ή ότι όταν αναστένεται από άλλους όντας νεκρός, αυτό τον ταυτίζει και τον ορίζει ως υιόν του Ενός Μέγιστου Θεού Ενδοκοσμικού ή Εξωκοσμικού; Διότι συ διδάσκεις τον Εξωκοσμικόν ενώ εμείς εννοούμεν μόνον τον Ενδοκοσμικόν Λόγον ο οποίος εξ ορισμού είναι αδύνατον να έχει και να αποστέλει υιούς. Γνωρίζεις την διαδασκαλία και τον βίο του Εμπεδοκλέους του Ακραγαντίνου;
ΠΑΥΛΟΣ: Δεν γνωρίζω τον άνδρα
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Οι ιστορούντες τον βίον επιφανών ανδρών γράφουν ότι έζησε πεντακόσια έτη πριν από σήμερα ημέρα παρουσίας σου στο βήμα. Ο Εμπεδοκλής έκαμε ιάσεις ασθενειών και γήρατος. Έκαμε αναστάσεις νεκρών. Προκαλούσε κατά βούληση ανέμους ή άπνοια και βροχήν ή ξηρασίαν. Μετετέθη από Ουράνιο Φως ή Άρμα δεν γνωρίζομεν, μετά την ανάστασιν της άπνους νεκρής γυναικός Πανθείας πλησίον του αγρού του Πεισιάνακτος ενώπιον του Παυσανίου και φίλων τινών.
Αυτός έλεγε όπως εγράφη:
"Εγώ δε ώς θεός ιδικός σας και ουχί ως θνητός περιτριγυρίζω ανάμεσα εις όλους απολαμβάνων τιμάς, όπως αρμόζει, στεφανωμένος με ταινίας και ανθισμένους στεφάνους. Με αυτούς τους οπαδούς μου άνδρας και γυναίκας, όταν έλθω εις τας ακμαζούσας πόλεις, γίνομαι αντικείμενο σεβασμού... Αλλά διατί να επιμένω εις αυτά ωσάν να πράττω κάτι το οποίο είναι μέγα, με το να υπερέχω, από τους θνητούς ανθρώπους, οι οποίοι υπόκεινται εις πολλά είδη φθοράς; Από ποιαν τιμήν και από ποίον μέγεθος ευτυχίας εκπεσών πλανώμαι εις τον κόσμον αυτόν μεταξύ των θνητών αφού εγκατέλειψα τον οίκον του Διός ... Διότι υπάρχει παλαιά απόφασις των θεών σφραγισμένη με όρκους: όταν κανείς περιπλακείς εις αμάρτημα μιάνη τας χείρας του δια φόνου, ή παρασυρθείς υπό τους Νείκους ορκίσθή έναν ψευδή όρκον, εκ του αριθμού των ψυχών εις τους οποίους έλαχε ζωή μακράς σειράς αιώνων, αυτοί οι αμαρτωλοί να πλανώνται επί τριάκοντα χιλιάδες εποχών μακρυά από τους μακαρίους, λαμβάνοντες δια της γεννήσεως παντοειδείς μορφάς θνητών πλασμάτων." (* Μετενσάρκωση ως πεποίθηση γνωστή στους Αρχαίους έλληνες και τον Εμπεδοκλή, Εμπεδοκλής: Ποινή 7500 ετών γήινων με συνεχείς μετενσαρκώσεις) [Διογένης Λαέρτιος 8,67]
Τι έχεις να πεις για όσα άκουσες Παύλε; Οι ιστορούντες παρ'ημίν τον Βίον του Εμπεδοκλέους είναι ολιγότερον αξιόπιστοι σου; Και αν όχι τότε διατί θα πρέπει να λατρεύουμεν τον Ιησούν και τον Θεόν του Ιησού και όχι τον Εμπεδοκλέα;
ΠΑΥΛΟΣ: Ε, τότε λοιπόν λατρεύετε τον Εμπεδοκλέα. Τι δύναμαι εγώ να είπω.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Όχι Παύλε δεν λατρεύομεν τον Εμπεδοκλέα. Και δεν τον λατρεύομεν διότι η διάπραξις θαυμάτων και αναστάσεων νεκρών δεν συνιστά λόγον λατρείας. Ο Εμπεδοκλής έλεγε "τιμώμαι ως θεός" και ουχί λατρεύομαι ως θεός.
Τιμήν ναι, λατρείαν ουχί. Εάν λοιπόν ο Ιησούς έκαμεν αναστάσεις νεκρών τον τιμώμεν πιστεύοντες εις τους λόγους σου, όπως τιμώμεν τον Εμπεδοκλή και τους Πυθαγορείους ομοίως ανασταίνοντες νεκρούς. Διατί ήλθες στην Αθήνα Παύλε; Δια να μας προτείνεις να λατρεύσωμεν τους ανασταίνοντες νεκρούς εις την Ιουδαία ενώ εμείς δεν λατρεύομεν τους ανασταίνοντες νεκρούς εις Αθήνας Συρακούσας και Ακράγαντα;
ΠΑΥΛΟΣ: Εγώ δεν εγνώριζα τα περί Εμπεδοκλέους και λοιπών.
ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ: (Γελώντες-χειροκροτώντες και σφυρίζοντες)
Κάτω ο Εμπεδοκλής, θέλομεν τον Ιησούν και τον Πατέρα αυτού Εξωκοσμικόν Λόγον!!!
Φωνάξτε του κωμωδούς του θεάτρου, θα γίνει εδώ της Ιουδαίας!!!
------------------
Το σενάριο μπορεί να το συνεχίσει κατά βούλης ο κος. Καψάλης και οι Ιερείς της Ορθοδόξου Εκκλησίας οι ψάλλοντες "οι σοφοί των Αθηνών εμωράνθησαν".
Διότι εμείς έχομεν ΑΛΛΑΣ πληροφορίες ... Οι σοφοί των Αθηνών ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ και ΕΚΔΙΩΘΗΚΑΝ από τους εβραιοχριστιανούς Αυτοκράτορες και Πατριάρχες Ρώμης Βυζαντίου , εκ των οποίων ο GIUSTINIANO GENOVANO (Ιουστινιανός από Γένοβα Ιταλίας) εκθεμελίωσε το 525μ.Χ. την Ακαδημία του Πλάτωνος Αθηνών, σφάζοντας Καθηγητές και Μαθητές της Ακαδημίας κατά χιλιάδες, ενώ οι διαφυγόντες κατέφυγαν στην Περσική Αυλή για να έχουν σήμερα οι Άραβες χειρόγραφα των Πυθαγορείων θεωρημάτων που δεν έχουν οι Έλληνες της Αθήνας της ...Ιερουσαλήμ.
Εδώ αφήνουμε τον Βολταίρο να ομιλήσει, "Δεν θα εύρετε εις τους εβραίους παρά έναν λαό αμαθή και βαρβαρον" ο οποίος όταν διαπίστωσε ότι οι μαλθακίες του Απόστολου Παυλάκια έκαμαν τους Έλληνες να γελούν, κατέφυγε σε σφαγές. Οι βαρβαροι δεν μπόρεσαν να "μωράνουν" τους σοφούς των Αθηνών. Άρα ως βάρβαροι τους έσφαξαν για να διηγούνται σήμερα σ'εμάς ψεύδη.
Διάλογος Αποστόλου ΠΑΥΛΟΥ ή ΣΑΟΥΛ με τους Σοφούς(Φιλοσόφους) των Αθηνών που αργότερα η δήθεν εθνεγέρτης Ορθοδοξία αποκάλεσε "Μωρούς, δηλαδή ΒΛΑΚΕΣ!!!"
ΠΑΥΛΟΣ: Ναί, αλλά υπάρχουν αποδείξεις θαυμάτων του Υιού του Θεού. Και υπάρχει το αναμφισβήτητον της αναστάσεως του από τους νεκρούς. Δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε όλα αυτά.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Αποδείξεις αποδεικύνονται μόνον με αυτόπτες μάρτυρες Παύλε. Όχι με μάρτυρες εξ ακοής. Στο βήμα του Αρείου Πάγου δεν προσκόμισες τέτοιους αυτόπτες μάρτυρες των θαυμάτων και της αναστάσεως του όπως τον αποκαλείς υιού του Θεού.
Εμείς ακούμε μόνον εσένα και συ νομικώς δεν είσαι έγκυρος μάρτυς διότι δεν είσαι αυτόπτης μάρτυς. Αλλά εμείς θα πούμε εξ υποθέσεως ότι εδώ έχεις προσκομίσει εκατό αυτόπτες μάρτυρες των θαυμάτων του Ιησού ή αν θέλεις ότι προσκομίζεις στο βήμα αυτό τον ίδιο τον Ιησού και εκτελεί θαύματα και αναστάσεις νεκρών ενώπιον όλων των παρόντων εδώ.
Τι θα αποδείκνυε αυτό Παύλε; Και τι θα απεδείκνυε η ανάσταση του νεκρού Ιησού ενώπιον όλων παρόντων εδώ;
ΠΑΥΛΟΣ: Δεν μπορεί ο υιός του Θεού να πεθαίνει και να αναστένεται σε κάθε πόλη της οικουμένης. Αλλά αν γινόταν αυτό στην Αθήνα, βεβαίως τώρα δεν θα είχατε τις αμφιβολίες που έχετε περί του υιού του Θεού.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Ώστε αναγνωρίζεις ότι φυσιολογικές οι αμφιβολίες μας ελλείψει αυτοπτών μαρτύρων. Αλλά πόσο θα εβάρυναν σ'αυτό το βήμα ακόμη και οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων; Πιστεύεις Παύλε ότι όταν κάποιος ανασταίνει νεκρούς ή ότι όταν αναστένεται από άλλους όντας νεκρός, αυτό τον ταυτίζει και τον ορίζει ως υιόν του Ενός Μέγιστου Θεού Ενδοκοσμικού ή Εξωκοσμικού; Διότι συ διδάσκεις τον Εξωκοσμικόν ενώ εμείς εννοούμεν μόνον τον Ενδοκοσμικόν Λόγον ο οποίος εξ ορισμού είναι αδύνατον να έχει και να αποστέλει υιούς. Γνωρίζεις την διαδασκαλία και τον βίο του Εμπεδοκλέους του Ακραγαντίνου;
ΠΑΥΛΟΣ: Δεν γνωρίζω τον άνδρα
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Οι ιστορούντες τον βίον επιφανών ανδρών γράφουν ότι έζησε πεντακόσια έτη πριν από σήμερα ημέρα παρουσίας σου στο βήμα. Ο Εμπεδοκλής έκαμε ιάσεις ασθενειών και γήρατος. Έκαμε αναστάσεις νεκρών. Προκαλούσε κατά βούληση ανέμους ή άπνοια και βροχήν ή ξηρασίαν. Μετετέθη από Ουράνιο Φως ή Άρμα δεν γνωρίζομεν, μετά την ανάστασιν της άπνους νεκρής γυναικός Πανθείας πλησίον του αγρού του Πεισιάνακτος ενώπιον του Παυσανίου και φίλων τινών.
Αυτός έλεγε όπως εγράφη:
"Εγώ δε ώς θεός ιδικός σας και ουχί ως θνητός περιτριγυρίζω ανάμεσα εις όλους απολαμβάνων τιμάς, όπως αρμόζει, στεφανωμένος με ταινίας και ανθισμένους στεφάνους. Με αυτούς τους οπαδούς μου άνδρας και γυναίκας, όταν έλθω εις τας ακμαζούσας πόλεις, γίνομαι αντικείμενο σεβασμού... Αλλά διατί να επιμένω εις αυτά ωσάν να πράττω κάτι το οποίο είναι μέγα, με το να υπερέχω, από τους θνητούς ανθρώπους, οι οποίοι υπόκεινται εις πολλά είδη φθοράς; Από ποιαν τιμήν και από ποίον μέγεθος ευτυχίας εκπεσών πλανώμαι εις τον κόσμον αυτόν μεταξύ των θνητών αφού εγκατέλειψα τον οίκον του Διός ... Διότι υπάρχει παλαιά απόφασις των θεών σφραγισμένη με όρκους: όταν κανείς περιπλακείς εις αμάρτημα μιάνη τας χείρας του δια φόνου, ή παρασυρθείς υπό τους Νείκους ορκίσθή έναν ψευδή όρκον, εκ του αριθμού των ψυχών εις τους οποίους έλαχε ζωή μακράς σειράς αιώνων, αυτοί οι αμαρτωλοί να πλανώνται επί τριάκοντα χιλιάδες εποχών μακρυά από τους μακαρίους, λαμβάνοντες δια της γεννήσεως παντοειδείς μορφάς θνητών πλασμάτων." (* Μετενσάρκωση ως πεποίθηση γνωστή στους Αρχαίους έλληνες και τον Εμπεδοκλή, Εμπεδοκλής: Ποινή 7500 ετών γήινων με συνεχείς μετενσαρκώσεις) [Διογένης Λαέρτιος 8,67]
Τι έχεις να πεις για όσα άκουσες Παύλε; Οι ιστορούντες παρ'ημίν τον Βίον του Εμπεδοκλέους είναι ολιγότερον αξιόπιστοι σου; Και αν όχι τότε διατί θα πρέπει να λατρεύουμεν τον Ιησούν και τον Θεόν του Ιησού και όχι τον Εμπεδοκλέα;
ΠΑΥΛΟΣ: Ε, τότε λοιπόν λατρεύετε τον Εμπεδοκλέα. Τι δύναμαι εγώ να είπω.
ΛΕΟΝΤΙΧΟΣ: Όχι Παύλε δεν λατρεύομεν τον Εμπεδοκλέα. Και δεν τον λατρεύομεν διότι η διάπραξις θαυμάτων και αναστάσεων νεκρών δεν συνιστά λόγον λατρείας. Ο Εμπεδοκλής έλεγε "τιμώμαι ως θεός" και ουχί λατρεύομαι ως θεός.
Τιμήν ναι, λατρείαν ουχί. Εάν λοιπόν ο Ιησούς έκαμεν αναστάσεις νεκρών τον τιμώμεν πιστεύοντες εις τους λόγους σου, όπως τιμώμεν τον Εμπεδοκλή και τους Πυθαγορείους ομοίως ανασταίνοντες νεκρούς. Διατί ήλθες στην Αθήνα Παύλε; Δια να μας προτείνεις να λατρεύσωμεν τους ανασταίνοντες νεκρούς εις την Ιουδαία ενώ εμείς δεν λατρεύομεν τους ανασταίνοντες νεκρούς εις Αθήνας Συρακούσας και Ακράγαντα;
ΠΑΥΛΟΣ: Εγώ δεν εγνώριζα τα περί Εμπεδοκλέους και λοιπών.
ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ: (Γελώντες-χειροκροτώντες και σφυρίζοντες)
Κάτω ο Εμπεδοκλής, θέλομεν τον Ιησούν και τον Πατέρα αυτού Εξωκοσμικόν Λόγον!!!
Φωνάξτε του κωμωδούς του θεάτρου, θα γίνει εδώ της Ιουδαίας!!!
------------------
Το σενάριο μπορεί να το συνεχίσει κατά βούλης ο κος. Καψάλης και οι Ιερείς της Ορθοδόξου Εκκλησίας οι ψάλλοντες "οι σοφοί των Αθηνών εμωράνθησαν".
Διότι εμείς έχομεν ΑΛΛΑΣ πληροφορίες ... Οι σοφοί των Αθηνών ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ και ΕΚΔΙΩΘΗΚΑΝ από τους εβραιοχριστιανούς Αυτοκράτορες και Πατριάρχες Ρώμης Βυζαντίου , εκ των οποίων ο GIUSTINIANO GENOVANO (Ιουστινιανός από Γένοβα Ιταλίας) εκθεμελίωσε το 525μ.Χ. την Ακαδημία του Πλάτωνος Αθηνών, σφάζοντας Καθηγητές και Μαθητές της Ακαδημίας κατά χιλιάδες, ενώ οι διαφυγόντες κατέφυγαν στην Περσική Αυλή για να έχουν σήμερα οι Άραβες χειρόγραφα των Πυθαγορείων θεωρημάτων που δεν έχουν οι Έλληνες της Αθήνας της ...Ιερουσαλήμ.
Εδώ αφήνουμε τον Βολταίρο να ομιλήσει, "Δεν θα εύρετε εις τους εβραίους παρά έναν λαό αμαθή και βαρβαρον" ο οποίος όταν διαπίστωσε ότι οι μαλθακίες του Απόστολου Παυλάκια έκαμαν τους Έλληνες να γελούν, κατέφυγε σε σφαγές. Οι βαρβαροι δεν μπόρεσαν να "μωράνουν" τους σοφούς των Αθηνών. Άρα ως βάρβαροι τους έσφαξαν για να διηγούνται σήμερα σ'εμάς ψεύδη.
Αναρτήσεις
