ΜΟΝΟΜΑΧΙΕΣ: ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΗΣ ΤΡΕΛΛΑΣ ΤΟΥ ΕΞΩΚΟΣΜΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΕΛΛΗΝ ΚΑΙ ΧΑΟΣhttp://ellhnkaichaos.blogspot.com/2009/06/blog-post_172.html
ΘΕΜΑ: ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ Ο.Ε.Α. ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΑΛΛΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ.
Διευκρινίζουμε ότι το Επίπεδο των προτεινομένων Αγώνων θα είναι "επί Μηδενικής εκκινήσεως", δηλαδή Διαλεκτικές Μονομαχίες χωρίς την αυθαίρετη προβολή Δογματικών θέσεων εκατέρωθεν. Κάθε προβληθησόμενη θέση θα διέρχεται μέσα από Αποδεικτική Ανάλυση και Σύνθεση επί Μηδενικής Βάσεως.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Αναφέρουμε Παράδειγμα "Μονομαχίας" Εκπροσώπου της Ο.Ε.Α. με κορυφαίο Στέλεχος Ορθοδοξίας το οποίο επροκάλεσε ατυχώς άνδρα της Ο.Ε.Α.:
Το Στέλεχος της Ορθοδοξίας επέμενε στην "Μονομαχία" αν και είχε ειδοποιηθεί ότι ο άνδρας της Ο.Ε.Α., ήταν φορέας ακεραίας Μνήμης Εκσαρκώσεως ... 3.400 ετών με Διαλεκτικές Ικανότητες "ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ" και ειδικός στην "Τεχνική Μάχης":"Εις άτοπον απαγωγή δι'ερωτήσεων".
ΛΑΒΕΤΕ ΑΝΩΤΕΡΩ ΔΗΛΩΣΗ ΩΣ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΟ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ.
ΕΚ.ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: "...και άρα συμπεραίνουμε ότι είμεθα δημιουργήματα του αδημιουργήτου Δημιουργού, λόγω της αγάπης αυτού προς το δημιουργείν. Το γεγονός ότι σε καμμιά περίπτωση σήμερα δεν παρατηρείται η νέα ύπαρξη μη προϋπάρχοντος Όντος ή Οργανισμού Πανίδος και Χλωρίδος, με τυχαία ανάμιξη και συμπλοκή ύλης, αυτό αποδεικνύει ότι είναι αδύνατη η ύπαρξη Όντων χωρίς την συνειδητή ηθελημένη δημιουργική επέμβαση ενός Δημιουργού Θεού. Οι ίδιοι συλλογισμοί αποδεικνύουν ότι το θαυμασίως κινούμενο με μαθηματικούς κανόνας Σύμπαν είναι δημιούργημα και αρχιτεκτόνημα του Θεού Δημιουργού ο οποίος αναγκαστικώς προϋπήρχε του Σύμπαντος, εφ'όσον κάθε δημιούργημα απαιτεί την προύπαρξη Νοήμονος Δημιουργού. Επομένως κατά τους ορισμούς σας ο Θεός Δημιουργός είναι Εξωκοσμικός και Προκοσμικός και όχι Ενδοκοσμικός και Ταυτοκοσμικός όπως ισχυρίζεσθε. Άρα η θέσι σας είναι ψευδής και η θέσις της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού είναι η ορθή."
ΕΚ.ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Κατανοούμε την συλλογιστική σας. Σύμφωνα με την συλλογιστική αυτή ποιος είναι πολυπλοκότερος ως Όν, το δημιούργημα ή ο Δημιουργός Θεός;
ΕΚ. ΟΡΘ: Βεβαιότατα ο Δημιουργός. Είναι ασυλλήπτου πολυπλοκότητος και Σοφίας και Μνήμης και Νοημοσύνης. Δεν συγκρίνονται Δημιουργός και δημιούργημα.
ΕΚ.ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: "Άρα έχουμε να συγκρίνουμε ένα Όν Πολυπλοκότερο με ένα Όν ασυγκρίτως κατώτερο και απλούστερο;
ΕΚ. ΟΡΘ: Ακριβώς, είναι ασυγκρίτως κατώτερος ο άνθρωπος από τον Θεό.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Πως γίνεται λοιπόν, το Κατώτερο και Απλούστερο να απαιτεί οπωσδήποτε την προύπαρξη του Δημιουργού του, ενώ το ασυγκρίτως Ανώτερο και Πολυπλοκότερο να μην απαιτεί την προύπαρξη του Δημιουργού του ΚΑΤΑ ΜΕΙΖΟΝΑ ΛΟΓΟΝ;
Πως δηλαδή εφ'όσον ο άνθρωπος είναι όπως λέτε "δημιούργημα", δεν είναι όμως "δημιούργημα" ο κατά πολύ πολυπλοκότερος του Θεός;
Διότι αν το ότι "η ύπαρξη των Όντων απαιτεί προϋπαρξη Δημιουργού", είναι Απόλυτος Νόμος που αποδεικνύει την ανάγκη προϋπάρξεως Δημιουργού για απλά Όντα, τότε αυτός ο Νόμος δεν θα έπρεπε ΚΑΤΑ ΜΕΙΖΟΝΑ ΛΟΓΟΝ να ισχύει για όλα τα Όντα έως το πλέον Πολυσύνθετον Όν Θεός;
ΕΚ. ΟΡΘ: Λογικώς θα έπρεπε να ισχύει για όλα τα Όντα, αλλά για τον Θεό δεν ισχύει.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟN: Αυτό που λέτε ισοδυναμεί με το ότι ο "απόλυτος Νόμος" που χρησιμοποιήσατε έχει και εξαιρέσεις;
ΕΚ. ΟΡΘ: Έτσι είναι, έχει εξαιρέσεις.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Επομένως ο Νόμος αυτός εφ'όσον επιδέχεται εξαιρέσεις δεν μπορεί να χαρακτηριστεί "απόλυτος", έτσι δεν είναι; Επομένως είναι Σχετικός Νόμος, είναι έτσι;
ΕΚ. ΟΡΘ: Έτσι είναι.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Στην αρχική ανάπτυξη των επιχειρημάτων σας εσείς κινηθήκατε στην περιοχή ισχύος αυτού του Σχετικού Νόμου επειδή κινηθήκατε πάνω σε παραδείγματα τα οποία ελέγχονται από τα αισθητήρια σας Οράσεως και λοιπών, είναι έτσι;
ΕΚ. ΟΡΘ: Φυσικά.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Φυσικά διότι διαφορετικά δεν θα επιχειρούσατε "αποδεικτική λογική" παρατηρήσιμη και επαληθευόμενη από τρίτους παρατηρητές των όντων "δημιουργημάτων" όπως τα αποκαλέσατε. Αν λοιπόν για να κινηθούμε και να επαληθεύσουμε έναν Σχετικό Νόμο στην περιοχή ισχύος του απαιτείται να έχουμε επαφή με τα φαινόμενα του Νόμου μέσω αισθήσεων, τότε εσείς ποιές αισθήσεις χρησιμοποιήσατε για να αποδείξετε τα όρια της περιοχής μη ισχύος του Νόμου, δηλαδή τα όρια των "εξαιρέσεων" του; Εάν η περιοχή ισχύος του Νόμου αφορά εις "τα πολλά Όντα δημιουργήματα" και άρα είναι μεγαλύτερη από την περιοχή μη ισχύος του Νόμου που αφορά μόνον είς το Όν Θεός "δημιουργός", και εάν για να "αποδείξετε" την λειτουργία του Νόμου στην περιοχή ισχύος του χρησιμοποιήσατε "πολλά" παραδείγματα "δημιουργημάτων" Πανίδος και Χλωρίδος, δεν θα έπρεπε ΚΑΤΑ ΜΕΙΖΟΝΑ ΛΟΓΟΝ να μας αναφέρετε προς απόδειξι της περιοχής μη ισχύος του Νόμου, ένα φαινόμενο αποδεικτικής λογικής από την περιοχή μη ισχύος;
EK. ΟΡΘ: Θα έπρεπε αλλά αυτό δεν είναι εφικτό.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Επομένως εφ'όσον δεν είναι εφικτή η παρατήρηση στην περιοχή μη ισχύος ενός Νόμου, ήτοι εφ'όσον δεν μπορούμε να αποδείξουμε την περιοχή μη ισχύος ενός Νόμου, πως μπορούμε να αποδείξουμε ότι ο "Νόμος περί αναγκαίας προϋπάρξεως δημιουργού" έχει εξαίρεση; Πως μπορούμε δηλαδή να αποδείξουμε ότι ο Θεός Δημιουργός που αναφέρετε δεν δημιουργήθηκε από έναν άλλον Δημιουργό ΚΑΤΑ ΜΕΙΖΟΝΑ ΛΟΓΟΝ ανώτερο του και πολυπλοκώτερό του;
ΕΚ. ΟΡΘ: Συμφωνώ ότι δεν μπορούμε να το αποδείξουμε.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Άρα ο Νόμος δεν έχει εξαίρεση, ούτε έχει πεδίο μη ισχύος, και άρα με την συλλογιστική ότι "τα Όντα απαιτούν την προϋπαρξη δημιουργού", συμπεραίνεται ότι δεν υπάρχει Τερματικός Ύψιστος Θεός Δημιουργός, διότι κάθε Θεός απαιτεί την προϋπαρξη άλλου Θεού ανωτέρου του και πολυπλοκωτέρου του, επ'άπειρον και απεριορίστως ήτοι ΑΝΕΥ ΟΡΙΟΥ παύσεως του Νόμου, με χρονική εξέλιξη του Νόμου την προϋπαρξη πολυπλοκωτέρων "δημιουργών" όσο προχωρούμε στο παρελθόν επ'άπειρον. Αλλ'επειδή αυτό αποκλείει για σας τον ισχυρισμό περί υπάρξεως Τερματικού Ύψιστου Θεού Δημιουργού όπως είναι το Δόγμα της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού και όλων των θρησκειών, άρα σας αναγκάζει να δεχθείτε ότι ο Νόμος που προφέρατε δεν ισχύει, διότι αν ισχύει σας οδηγεί σε Δογματικό αλλά και Λογικό Άτοπο, είναι έτσι; Αρα δεν είναι ούτε Σχετικός ούτε Απόλυτος Νόμος, άρα δεν είναι Νόμος αλλά απλός [αναπόδεικτος] ισχυρισμός, έτσι δεν είναι;
EK. ΟΡΘ: Μα αν είναι έτσι, τότε δεν υπάρχει τίποτε. Είναι να τρελλαίνεται κανείς από την θεώρηση τέτοιων ζητημάτων.
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Είναι πράγματι αιτία τρέλλας, δηλαδή απώλεια επαφής με την Πραγματικότητα, η εκκίνηση από την υπόθεση ότι "όλα τα δρώμενα στο περιβάλλον" είναι δημιουργήματα, διότι καταλήγουν στο λογικό Άτοπο της επ'άπειρον προυπάρξεως όχι μόνον Ενός Εκωκοσμικού Θεού Λόγου κατά το Δόγμα της Ορθοδοξίας αλλά ΑΠΕΙΡΩΝ Εξωκοσμικών Λόγων. Με τον τρόπο αυτό προβολής του Δόγματος "της αναγκαίας προϋπάρξεως Δημιουργού" η Ορθοδοξία αλλά και όλες οι θρησκείες αυτοπαγιδεύονται στο διαλεκτικό Άτοπο της υπάρξεως Άπειρων Εξωκοσμικών Λόγων, η ύπαρξις των οποίων ΑΝΑΙΡΕΙ το άλλο Δόγμα της Ορθοδοξίας περί υπάρξεως "μόνον Ενός Ύψιστου Θεού" ή "μόνον ενός Εξωκοσμικού Λόγου". Αυτό συμβαίνει κατά κανόνα: "Όταν κάποιος επιχειρεί να καθιερώσει ένα Λογικό Άτοπο, τότε δημιουργεί άλλα Άτοπα τα οποία έρχονται σε αντίφαση με Τρίτα Άτοπα τα οποία πάλι αυθαιρέτως αυτός ο κάποιος καθιέρωσε. Αυτή είναι η τρέλλα της Παραδοχής του Εξωκοσμικού Λόγου.
ΕΚ. ΟΡΘ: Είναι τρομερό να εμβαθύνει κανείς τόσο πολύ. Είναι επιβλαβές για τους απλούς ανθρώπους το να τους εμπλέκετε με τέτοια ζητήματα που είναι ικανά να τους τρελλάνουν. Εσείς δηλαδή πως θα αποδεικνύατε την ύπαρξη του Ενδοκοσμικού Λόγου εφ'όσον ούτε εσείς έχετε πρόσβαση σε οριακές περιοχές παρατηρήσεως;
ΕΚ. ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ: Υπάρχουν μόνον τρεις εκδοχές: ή ο Λόγος να είναι Εξωκοσμικός ή να είναι Ού Λόγος δηλαδή να είναι ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ περιοχής ΜΗ ΟΝΤΩΝ ή να είναι Ενδοκοσμικός Ταυτοκοσμικός Ταυτοχρονοκοσμικός Λόγος. Η πρώτη εκδοχή αποκλείσθηκε προηγουμένως δια της εις Άτοπον Απαγωγής. Η δεύτερη εκδοχή δεν ισχύει εφ'όσον υπάρχουμε και ομιλούμε εδώ τώρα. Μένει μόνον η εκδοχή του Ενδοκοσμικού Λόγου, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΣ. Αυτή είναι η αρνητική απόδειξις. Η Θετική Απόδειξις απαιτεί από σας να μας ακολουθήσετε σε Εκσάρκωση για προσωπική επαφή με οριακές περιοχές παρατηρήσεως εάν επείγεσθε... Εάν όμως δεν επείγεσθε τότε θα απαιτηθεί από σας πνευματική γυμνασία ώστε να μπορείτε να εξομοιώνετε μέσα στον εγκέφαλό σας το Συμπαντικό Γίγνεσθαι, και στη συνέχεια θα απαιτηθεί από σας δεύτερη γυμνασία εκφράσεως των όσων νοητικών συλλαμβάνετε, μέσω λόγου. Τα τελευταία προϋποθέτουν ότι θα δεχθείτε τη θέση του μαθητού και ότι δεν θα ξαναπροκαλέσετε ανώτερο ή κατώτερό σας πνευματικώς, όπως κάνατε στην παρούσα συζήτηση. Διότι το να προκαλείτε ανώτερό σας είναι θράσσος και το να προκαλείτε κατώτερό σας είναι αδανδρία αν δεν τον προειδοποιήσετε για την ανωτερότητά σας.
ΕΚ. ΟΡΘ: ....................................... (Σιωπή) ...........
ΤΕΛΟΣ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑΣ.
------------------------------------------------------
ΟΡΙΣΜΟΙ
Ενδοκοσμικός Ταυτοχωροκοσμικός Ταυτοχρονοκοσμικός Λόγος.
Είναι το Άθροισμα των Φυσικών Νόμων οι οποίοι δια ΤΥΧΑΙΑΣ ΣΥΜΠΛΟΚΗΣ Ύλης και Ενέργειας από Διαφορετικές ή Αντίθετες Κατευθύνσεις του Στερεομετρικού Χώρου, αρχίζουν να δημιουργούν Οργανικά Αθροίσματα Ύλης και Ενέργειας μέσα από διπολικά αντιθέτως στρεφόμενα σπειρώματα. Η Αρχή των ανωτέρω φαινομένων είναι "σημειακή" και η Συνέχιση συνεχώς διογκούμενη με Τέλος φαινομένων Χωρικής Επεκτάσεως, τα φυσικά όρια της ακτινοβολίας μεγίστου πλάτους-μήκους δυνατής να παραχθή από αρχική αυθόρμητη σημειακή κρούση δύο δωδεκαεδρικών ακινητονίων στο Χώρο. Στο Τέλος - Ολοκλήρωση του Φαινομένου σχηματίζεται στο Χώρο το Μέγιστο Περιβάλλον Νοήμον Όν στο οποίο Ταυτοχρόνως και Ταυτοχώρως με την ιδική του Διόγκωση, σχηματίζονται Όντα δίκην Κυττάρων του. Το Μέγιστο Περιβάλλον Όν ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ στην σύσταση του από Όντα Κύτταρα (Αστρικά Συστήματα - Πανίδα - Χλωρίδα όλων των Πυκνώσεων Αρχικών Ακινητονίων σε κινητική μετάπτωση) όπως το επιβάλουν επ'αυτού οι Φυσικοί Νόμοι. Ήτοι η Ποσότητα και το Είδος των περιεχομένων Όντων εντός του Μέγιστου, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και ΑΘΕΛΗΤΑ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από την ΘΕΛΗΣΗ του Μεγίστου Όντος. Υπ'αυτήν ακριβώς την έννοια, τα Περιεχόμενα Όντα δεν ωφείλουν "λατρεία" ή "υπακοή" στο Μέγιστο Όν που τα περιέχει, αλλά ωφείλουν να συνεργάζονται μαζί του σε Οργανική Συνύπαρξη, όπως τα Κύτταρα του ανθρώπινου Οργανισμού ωφείλουν να συνεργάζονται με την Ολότητα του Σώματος χωρίς "ναούς", "θρησκείες", "δόγματα", "τέλετες", "λειτουργίες", "μυστήρια", "μυήσεις", "μυστικισμό", και "ιερά βιβλία αποκαλύψεων" ή "οράματα" ή "θαύματα", όλα χρησιμοποιούμενα για να υποστηρίξουν την Ανύπαρκτη ύπαρξη του Εξωκοσμικού Λόγου. (Τα ανωτέρω: ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ)
Εξωκοσμικός Ετεροχωροκοσμικός Ετεροχρονοκοσμικός Λόγος
Έκτρωμα της Μογγολικής Ορδής του Θιβέτ, μεταβιβασθείσης εις Εβραική Μωσαϊκή Θρησκεία και εκίθεν μεταβιβασθείσης εις κρυπτοεβραική Χριστιανική θρησκεία. Δια της εφευρέσεως του Εξωκοσμικού Λόγου, ο κάθε Διανοούμενος Τσαρλατάνος μπορεί να ισχυρισθεί ότι έχει συγγράψει βιβλία τύπου "Αγία Γραφή", "Κοράνιο" κλπ. εκ "θείας αποκαλύψεως". Το ατυχές για τους "θνητούς" ή αθανάτους υπό βίαια ενσάρκωση, είναι ότι οι εμπνευστές του Εξωκοσμικού λόγου όλων των θρησκειών, είναι Εκσαρκωμένα Όντα με αρρωστημένη Ψυχολογία - Ψύχωση εξομοιώσεως των με τους Φυσικούς Νόμους και το Μέγιστο Όν το οποίο τους περιέχει. Ήτοι πρόκειται για κυριολεκτικώς ψυχασθενείς "θεούς" οι οποίοι αρέσκονται να προκαλούν σε "θνητούς" την τρέλλα του "Τρομοκράτου Ανεξήγητου Μυστηριώδους Θεού" Εξωκοσμικού Λόγου, απαιτούντος λατρεία, ναούς, ορισμένο τρόπο ζωής, θρησκείας και λοιπά εκτρωματικά εφευρήματα, με ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΠΑΡΑ ΦΥΣΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Αναρτήσεις
